Columns van de voorzitter

Column Lissy de Ridder - november 2023 

Verstoppertje
Mijn eerste honderd dagen als voorzitter van de NVK zijn inmiddels gepasseerd, een goed moment voor reflectie en het delen van ervaringen. Ik neem jullie graag mee naar mijn eerste schreden binnen de kindergeneeskunde. Als arts-assistent niet in opleiding ging ik voor het eerst daadwerkelijk als arts aan de slag op een kinderafdeling van een klein algemeen ziekenhuis net buiten de Randstad. Dat waar ik al zo lang van droomde, ging van start.

Een patiënt die me uit die eerste periode altijd is bijgebleven, is Yana, een 8-jarig meisje van Zuid-Afrikaanse afkomst. Ze was langdurig opgenomen en zou ook niet meer naar huis gaan. Haar ouders waren beiden overleden aan aids, waarna Yana was geadopteerd door Nederlandse ouders. Ook Yana had aids, al werd dat niet openlijk uitgesproken, daar was toen geen ruimte voor. Behandelopties waren er nog niet, ze leefde van dag tot dag.
Op een dag speelden we verstoppertje. Haar vinden was niet heel moeilijk. Ze stond netjes achter de pilaar in het midden van de gang maar werd verraden door haar bolle buik, vol met ascites. Dit is nu gelukkig ondenkbaar. Door wetenschappelijk onderzoek zien we dit niet meer, verticale transmissie van hiv op kinderen weten we inmiddels grotendeels te voorkomen. En als dit onverhoopt toch gebeurt, is het een goed behandelbare aandoening geworden.

Het is mijn ambitie als voorzitter van de NVK om de wetenschap binnen de kindergeneeskunde nog meer te borgen. Zodat we kinderen als Yana betere vooruitzichten kunnen bieden. Ik ben dan ook heel blij met de inspanningen van de commissie Wetenschap voor een jaarlijkse NVK Wetenschapsdag, die dit jaar rond het verschijnen van deze Kinderarts & Samenleving plaatsvindt. En vooral met het onderwerp dat dit jaar centraal staat: het verbinden van wetenschap en opleiding, een prachtig thema.

Een perspectiefrijk thema ook, gericht op ontwikkeling en groei, op vooruitgang en antwoorden. Zodat we niet zoals Yana van dag tot dag hoeven te leven maar oplossingen vinden voor de uitdagingen waar we voor staan, binnen en buiten onze directe zorgverlening. Zoals  geneesmiddelen-tekorten waar kinderen vaak veel eerder last van hebben dan volwassenen, de druk op de beschikbare capaciteit, en wat we als kinderartsen nodig hebben om het vol te kunnen houden of de wens om onze zorg anders te organiseren en daarbij iedereen voor het vak en voor elkaar te behouden.

Geen geringe uitdagingen, die ik desalniettemin samen met het bestuur en met jullie aanga zodat we onze blik op de toekomst kunnen houden en ons niet hoeven te verstoppen.
 

Column Károly Illy - mei 2023

IM
Twintig jaar geleden ontwikkelden Paul Brand, Bart Rottier en ondergetekende het concept Winterklas. Hoogwaardige en interactieve nascholing met voldoende ruimte voor (winterse) ontspanning. De plek van Bart wordt inmiddels ingenomen door Ellen Croonen, maar het concept is onveranderd gebleven. Onderdeel van het concept is dat minimaal drie van de negen workshops een niet-medisch-inhoudelijk onderwerp moeten betreff en. Dat kan bijvoorbeeld gaan over communicatie, over management of over hypnotherapie. Ieder jaar passen we het programma aan en is er ruimte voor nieuwe workshops. Een van de nieuwe workshops was dit jaar: integrative medicine. We vroegen Ines von Rosenstiel als deskundige, ik werd de uitverkorene om de workshop te begeleiden.

Ik ben nu ruim 28 jaar kinderarts. En als ouders vroeger begonnen over boswellia-extract, over ribofl avine, over artisjok-extract of over groot hoefblad keek ik hen wat schaapachtig aan, vertelde dat het vermoedelijk niet schadelijk is, en dat ik hen hiermee helaas niet verder kon helpen. Tot een half jaar geleden. Als aanstaand workshop-begeleider moest ik mij natuurlijk verdiepen in het onderwerp, onder meer door diverse keren uitvoerig met Ines te spreken. En ik kan jullie zeggen: er is een wereld voor mij opengegaan. De basis van integrative medicine is het ethisch raamwerk. En binnen dat raamwerk gaat het vooral om het blokje “toestaan”. Het is immers veilig en misschien werkt het.

Natuurlijk vergt het kennis om vast te stellen of een bepaald product inderdaad in dat blokje valt. Maar die kennis is te vergaren. Er zijn betrouwbare bronnen die ons daarbij kunnen helpen. En daarnaast kunnen we elkaar daarbij helpen, we hoeven niet allemaal dat wiel opnieuw uit te vinden. Hoe mooi is het als wij als kinderartsen hier een gidsfunctie kunnen vervullen? Ouders de ruimte geven om andere keuzes te maken en hen (indien verantwoord) hierbij te ondersteunen. Ik ben ervan overtuigd dat in het opleidingsplan 2030 de gidsfunctie rondom integrative medicine een positie zal hebben verworven.

Dit was mijn laatste column voor Kinderarts & Samenleving. Ik heb in de afgelopen zes jaar deze columns altijd met veel plezier geschreven. Op deze plek kon ik steeds in alle vrijheid soms ook controversiële onderwerpen benoemen. Onderaan mijn column stond steevast mijn e-mailadres en mijn mobiele nummer. Het doel was laagdrempelig bereikbaar te zijn. Ik ben erg blij dat velen van jullie hiervan gebruik hebben gemaakt.